Kapusta kwaszona produkowana jest na terenie całej gminy w 18 wioskach: Charsznica, Chodów, Chodowiec, Ciszowice, Dąbrowiec, Jelcza, Marcinkowice, Miechów-Charsznica, Podlesice, Pogwizdów, Swojczany, Szarkówka, Tczyca, Uniejów-Kolonia, Uniejów-Parcela, Uniejów-Rędziny, Wierzbie, Witowice, na powierzchni od 2 000 ha do 2 500 ha. Surowcem wykorzystywanym do produkcji charsznickiej kapusty kwaszonej jest kapusta biała głowiasta wyhodowana w gospodarstwach miejscowych rolników, u których jest również kwaszona. Przygotowanie surowca do kwaszenia kapusty, czyli uprawa kapusty białej głowiastej, nie zmieniło się od lat, począwszy od przygotowania rozsady, jej pielęgnacji, a skończywszy na technologii ręcznego zbioru. W latach siedemdziesiątych rozsadę kapusty rolnicy hodowali we własnych gospodarstwach, a jej zbiór przebiegał ręcznie. Charsznicka kapusta kwaszona docierała nie tylko do sąsiednich województw, ale również poza granice kraju. Międzynarodową sławę zdobyła w Czechosłowacji, Związku Radzieckim, NRD i innych krajach. Zdobyte w latach siedemdziesiątych dwa złote medale na światowej wystawie w Londynie za kapustę kwaszoną również dowodzą sławy, jaką cieszyła się w ówczesnych latach, czego potwierdzeniem jest wycinek z artykułu Stanisława Durleja pt. „Pomieszane plany gminne” z 1977 r. zamieszczonego w „Wieściach” Nr 48 (1092), 27 listopada 1977 r. i dotyczącego wspomnianej wystawy w Londynie. Proces kwaszenia nie zmienił się od pokoleń, tradycja i doświadczenia przekazywane z ojca na syna gwarantują wspaniałą jakość. Wykorzystywana w procesie kwaszenia sól stanowi jedyny dodatek, przez co proces fermentacji zachodzi w sposób samoczynny i naturalny bez wykorzystania sztucznych ulepszaczy czy konserwantów. W „Informatorze Turystycznym Powiatu Miechowskiego” wydanym w 1972 r., na s. 17, oprócz informacji dotyczących różnych zakładów przemysłowych, zamieszczona jest także wzmianka o kwaszarni kapusty. Brunon Rajca w swej książce „Niedaleko od Miechowa” (s. 42) opowiada: „Charsznica jest wsią. Nie spotkasz nigdzie w kraju lepszych specjalistów od kwaszenia kapusty, którzy próbują – przez Spółdzielnię Ogrodniczą – zdobywać ponoć zagraniczne rynki”.